کابوس هایم

هر شب می بینم

من را و تو را که همچون دو مار در هم می پیچیم

و هر صبح، موهای نه چندان تیره‌ ای بلند را

 از روی تخت جمع می کنم...

اینجا، کسی با موهای نه چندان تیره بلند وجود ندارد

جز کابوس های شبانه ام از تو